Γιατί το Fandom έχει γίνει τόσο τοξικό;
Ποπ κουλτούραΚορυφαία Τάσεις Καθώς τα χρόνια περνούν, δεν μπορώ παρά να παρατηρήσω πώς η διαδικτυακή τοξικότητα έχει παραμορφώσει την τέχνη της κριτικής. Έχει διαρρεύσει σε όλες τις μορφές μέσων. κινηματογράφος, τηλεόραση, βιβλία, βιντεοπαιχνίδια αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια για διακριτικά επιχειρήματα ή συζητήσεις. Οι αντιδράσεις των τοξικών θαυμαστών τείνουν να ταλαντεύονται από το ένα άκρο στο άλλο και η εποικοδομητική κριτική γίνεται εκ των υστέρων σκέψη στο τοξικό fandom.
Διαβάστε επίσης: Death Stranding In The Times of Coronavirus
https://trendingnewsbuzz.com/2020/02/12/bojack-horseman-5-moments-from-the-final-episodes-that-made-our-hearts-melt/
Fandom Menace
Όλα αυτά, σε μεγάλο βαθμό, οφείλονται στην κουλτούρα της αγανάκτησης που κυριαρχεί στη σκηνή της ποπ κουλτούρας τελευταία. Για παράδειγμα, οι έντονες αντιδράσεις γύρω από δημοφιλή franchise όπως το Star Wars, το Game of Thrones κ.λπ. Τώρα, προτού πω την άποψή μου, νομίζω ότι είναι σημαντικό να τονίσω ένα πράγμα. Οι ηθοποιοί δεν πρέπει να παρενοχλούνται για τους ρόλους που παίζουν. Ούτε οι συγγραφείς ή οι σκηνοθέτες για αυτό που δημιουργούν. Μπορούμε να συμμετάσχουμε σε συζητήσεις με σεβασμό χωρίς να καταφεύγουμε σε υβρισμό καμίας πλευράς.
Αλλά στη σημερινή εποχή που Σάπιες ντομάτες Οι βαθμολογίες λαμβάνονται ως ευαγγέλιο από άτομα που δεν καταλαβαίνουν καν πώς λειτουργεί ο ιστότοπος, η σημασία της κριτικής φαίνεται να έχει μειωθεί. Είναι πολύ πιθανό να επισημάνετε τα ελαττώματα ή να υπερασπιστείτε τη δουλειά σας και να συμμετάσχετε σε μια συζήτηση με σεβασμό ταυτόχρονα.
Τι τροφοδοτεί την οπαδική τοξικότητα;
Η επίκληση του θανάτου του συγγραφέα και το να λέμε ότι οι συγγραφικές προθέσεις δεν έχουν σημασία ή ότι οι δημιουργοί θέλουν να καταστρέψουν την παιδική ηλικία δεν βοηθά. Ούτε το να χαρακτηρίζεις εκείνους από τον κόσμο που ασκούν γνήσια κριτική ως πικρόχολα τρολ που δεν πήραν αυτό που ήθελαν. Και τα δύο αυτά είδη αντιδράσεων είναι εξίσου προβληματικά. Ο σεβασμός είναι αμφίδρομος.
Οι περισσότερες συζητήσεις στο Διαδίκτυο αποτυγχάνουν να κάνουν διάκριση μεταξύ δικαιώματος και έγκυρης κριτικής. Η αρνητική ανάδραση δεν είναι κακό πράγμα, από μόνη της, υπό την προϋπόθεση ότι δεν μετατρέπεται σε πλήρη τοξικότητα. Απλώς πιστεύω ότι δεν πρέπει να μας απασχολεί με την παραμικρή ταλαιπωρία.
Και κρατήστε την πραγματική κριτική για τις πιο προβληματικές πτυχές της γραφής, της σκηνοθεσίας, των παραστάσεων κ.λπ. Το ίδιο ισχύει και για τους δημιουργούς. γιατί το να αφήνεις τον μηχανισμό δημοσίων σχέσεων να διαλύει τη νόμιμη κριτική και να την υποβιβάζεις σε μια δυνατή αλλά φωνητική μειοψηφία δεν είναι ποτέ καλή ματιά.
Μερίδιο: